Het Apostilleverdrag

Het Apostilleverdrag is een multilateraal verdrag dat voorziet in een eenvoudige procedure om officiële documenten te gebruiken in het buitenland. Het verdrag is opgesteld binnen de Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht op 5 oktober 1961. Het verdrag geldt tussen de 106 landen die partij zijn geworden bij het verdrag.

In de bij dit verdrag geregelde procedure wordt bij een officiële instantie in het land waar de akte is gehaald een stempel gezet met een uniforme indeling: de Apostille. Met deze ingevulde stempel kan het document direct in andere landen worden gebruikt. Het alternatief (legalisatie) is meestal veel omslachtiger. In Nederland zijn de rechtbanken aangewezen om Apostilles te plaatsen.

Aangesloten landen:

Albanië	Fiji	Macedonië	San Marino
Andorra	Finland	Malawi	Sao Tomé
Antigua & Barbuda	Frankrijk	Malta	Servië
Argentinië	Georgië	Marshall Eilanden	Seychellen
Armenië	Grenada	Mauritius	Slovenië
Aruba	Griekenland	Mexico	Slowakije
Australië	Honduras	Moldavië	Spanje
Azerbeidzjan	Hong Kong	Monaco	St. Kitts en St. Nevis
Bahama's	Hongarije	Mongolië	St. Lucia
Barbados	Ierland	Montenegro	St. Vincent & de Grenadinen
België	IJsland	Namibië	Suriname
Belize	India	Nederland	Swaziland
Bosnië en Herzegowina	Israël	Nicaragua	Tonga
Botswana	Italië	Nieuw-Zeeland	Trinidad en Tobago
Brunei	Japan	Niue	Tsjechië
Bulgarije	Kaapverdië	Noorwegen	Turkije
Colombia	Kazachstan	Oekraïne	Uruguay
Cook Eilanden	Korea, Republiek	Oezbekistan	Vanuatu
Costa Rica	Kroatië	Oman	Venezuela
Cyprus	Kyrgyzstan	Oostenrijk	Verenigd Koninkrijk
Denemarken	Lesotho	Panama	Verenigde Staten
Dominica	Letland	Peru	Wit-Rusland (Belarus)
Dominicaanse Republiek	Liberia	Polen	Zuid-Afrika
Duitsland	Liechtenstein	Portugal	Zweden
Ecuador	Litouwen	Roemenië	Zwitserland
El Salvador	Luxemburg	Russische Federatie	Chili
Estland	Macao	Samoa	Brazilië